atmosferski

atmòsfērskī (ȁtmosfērskī) prid.

DEFINICIJA

1. koji se odnosi na atmosferu

2. koji se stvara ili dolazi iz atmosfere

SINTAGMA

atmosferska kemija dio kemije koji se bavi proučavanjem kemijskog sastava i kemijskih i fotokemijskih procesa u atmosferi;

atmosferska plima i oseka periodične oscilacije u atmosferi izazvane gravitacionim djelovanjem Sunca i Mjeseca;

atmosferska refrakcija fiz. prelamanje svjetlosti u atmosferi zbog razlika u gustoći zraka;

atmosferske fronte meteor. granične plohe što odjeljuju dvije različite zračne mase;

atmosferski elektricitet električno polje i razne pojave koje se prirodno pojavljuju u atmosferi (munja, grmljavina, električna izbijanja, polarno svjetlo i dr.);

atmosferski granični sloj meteor. najniži sloj atmosfere pri tlu, ob. do visine od 1500 m u kojem na meteorološke prilike značajno djeluje zemljina površina;

atmosferski model pojednostavljeni prikaz strukture i pojava u atmosferi koji se može iskazati matematičkim jednadžbama ili numeričkim aproksimacijama;

atmosferski poremećaj meteor. svako odstupanje od ravnotežnog stanja atmosfere kao što su to meteorološki uvjeti koji pokazuju nastajanje ciklone, u širem smislu to su atmosferske fronte u sklopu sustava ciklona;

atmosferski prozor meteor. područje spektra u kojem atmosfera gotovo potpuno propušta zemljino zračenje;

atmosferski tlak meteor. pritisak koji vrši stupac zraka uslijed svoje težine na neku površinu;

atmosfersko onečišćenje različite tvari u zraku (prašina, plinovi, dim ili pare) u takvim količinama, karakteristikama i trajanju da mogu izazvati štetne učinke na ljude, biljke i životinje

ETIMOLOGIJA

vidi atmosfera