- mubašir
- mubášir mDEFINICIJAreg. pov. onaj koji nosi vijesti ili poruke; bumbašir, glasnik, izaslanikETIMOLOGIJAtur. mübaṣir ← arap. mubāšir
Hrvatski jezični portal. 2014.
mubašir
Look at other dictionaries:
mübaşir — 1. is. <ər.> İranda: kəndi idarə etmək üçün mülkədarın təyin etdiyi adam. Musa kişi mübaşir Məmmədin yoğun səsini tanıdı. M. İ.. Ərbab mübaşiri ilə arası dəyəndən sonra onun təsərrüfatı dağılıb maldövləti əlindən çıxmışdı. P. M.. // köhn.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübaşir — is., huk., Ar. mubāşir Mahkemede duruşmaya girecekleri ve tanıkları çağıran, yargıcın emirlerini bildiren, kâğıtları getirip götüren görevli, çağrıcı Bekliyorlar, mübaşirlerden biri seslensin, sanıklardan sırası geleni çağırsın. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
mübaşir — ə. 1) tapşırığı yerinə yetirən, icra edən; 2) düz, bilavasitə; 3) müdir, idarə edən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübaşirət — ə. 1) yerinə yetirmə, icra etmə; 2) idarə etmə; 3) məşğul olma; 4) cinsi əlaqədə olma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MÜBAŞİR — Müjdeleyen. * Mahkemede kapıcılık edip şâhid ve maznunların ismini çağırarak mahkemeye yardım eden kişi. * Geçici bir vazife alarak merkezden bazı emirleri götüren, icrâ salâhiyeti olan. * Müfettiş. Kontrolör … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mübaşir — Mahkemede duruşmaya girecekleri ve tanıkları çağıran, yargıcın emirlerini bildiren, evrak getirip götüren görevli, çağrıcı … Hukuk Sözlüğü
FÂİL-İ MÜBAŞİR — Huk: Bir şeyi bizzat yapan kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
mumbaşir — MUMBAŞÍR, mumbaşiri, s.m. (În evul mediu, în Ţară Românească şi în Moldova) Slujbaş însărcinat cu încasări şi cu execuţii fiscale. [var.: bumbaşír s.m.] – Din tc. mübaşir. Trimis de ana zecheru, 24.05.2004. Sursa: DEX 98 mumbaşír s. m., pl.… … Dicționar Român
İHZARİYE — Aleyhine açılan dâva münasebetiyle getirilen şahıslardan, gönderilen mübaşir veya muhzirin masrafı karşılığı olarak tahsil edilen para. İhzariyeye mübaşir ve muhzirin at ve araba masrafından başka yemek, içmek gibi şahsî masrafları da ilâve… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çağrıcı — is. 1) Çağırma işini yapan, çağırmak için giden kimse, davetçi 2) Sahnede oyuncuları takdim eden kimse 3) huk. Mübaşir … Çağatay Osmanlı Sözlük
