štraca

štraca
štrȁca ž <G mn štrȃcā>
DEFINICIJA
reg.
1. prnja, krpa
2. (m) pren. onaj koji je bez karaktera; beskičmenjak, krpa
ETIMOLOGIJA
mlet. strazza, tal. straccio

Hrvatski jezični portal. 2014.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • štraca — štráca ž DEFINICIJA reg., v. štraco ETIMOLOGIJA vidi štraca …   Hrvatski jezični portal

  • Proostraca — Proostracum Pro*[ o]s tra*cum, n.; pl. {Pro[ o]straca}. [NL., fr. Gr. ? before + ? shell of a testacean.] (Zo[ o]l.) The anterior prolongation of the guard of the phragmocone of belemnites and allied fossil cephalopods, whether horny or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Proostracum — Pro*[ o]s tra*cum, n.; pl. {Pro[ o]straca}. [NL., fr. Gr. ? before + ? shell of a testacean.] (Zo[ o]l.) The anterior prolongation of the guard of the phragmocone of belemnites and allied fossil cephalopods, whether horny or calcareous. See… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Anostraca — An|ọstraca   [griechisch], die Kiemenfußkrebse …   Universal-Lexikon

  • Kiemenfußkrebse — Kiemenfußkrebse,   Kiemenfüßer, Anọstraca, Gruppe bis 10 cm langer Krebse mit etwa 180 Arten, deren 2. Antenne bei den Männchen zu einem oft komplizierten Greiforgan umgewandelt ist; mit elf Paaren abgeflachter Blattbeine, die der Fortbewegung,… …   Universal-Lexikon

  • càvata — ž reg. 1. {{001f}}obuća otvorene pete, koja se samo natakne na stopalo; natikača 2. {{001f}}pren. pejor. onaj koji je bez karaktera i čvrstine; krpa, štraca ✧ {{001f}}tal …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • štrȁca — ž 〈G mn štrȃcā〉 reg. 1. {{001f}}prnja, krpa 2. {{001f}}〈m〉 pren. onaj koji je bez karaktera; krpa, beskičmenjak ✧ {{001f}}mlet., tal …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • węzeł — 1. książk. Przeciąć, rozciąć węzeł gordyjski «rozwiązać trudną sprawę jakimś radykalnym posunięciem»: Czerwony Obłok ani nie wybrał nowego miejsca, ani też nie godził się na żadną propozycję władz i nadal koczował ze swoim półtoratysięcznym… …   Słownik frazeologiczny

  • wybić się — 1. Wybić się na czoło «stać się najważniejszym, najistotniejszym, zająć pierwsze miejsce»: W państwie tworzącego się pomału narodu polskiego wybiła się na czoło ta dzielnica, która najwcześniej weszła w styczność z kulturą zachodniej i… …   Słownik frazeologiczny

  • wybijać się — 1. Wybić się na czoło «stać się najważniejszym, najistotniejszym, zająć pierwsze miejsce»: W państwie tworzącego się pomału narodu polskiego wybiła się na czoło ta dzielnica, która najwcześniej weszła w styczność z kulturą zachodniej i… …   Słownik frazeologiczny

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”